Konkurs czytelniczy w III LO w Koninie 02-02-2021

Przedmiotem konkursu było przeczytanie III tomowej sagi Początek Opowieść o Vodimorze, napisanie recenzji oraz wypełnienie testu z wiedzy na temat powieści. Konkurs w tej szkole będzie odbywał się cyklicznie raz w roku około "gwiazdki". Pisał o tym Portal Wielkopolski Wschodniej (https://www.lm.pl/aktualnosci/informacja/131127/konin_w_iii_lo_promuja_czytelnictwo_przez_konkurs_dla_uczniow#dalsza_czesc)

Recenzje

Ostatnio w ręce wpadło mi parę części „Opowieść o Vodimorze” Macieja Sobczaka. Prawdę mówiąc, to nie był przypadek. Musiałam je przeczytać na potrzeby konkursu. Myślałam, że to będzie kolejna lektura, którą będzie trzeba „odbębnić”. Nic bardziej mylnego, ponieważ książki bardzo przypadły mi do gustu (może dlatego, że są z gatunku fantastycznego). Książki były wydawane w latach 2017 - 2020 przez Wydawnictwo Poligraf. Seria „Opowieść o Vodimorze” składa się z pięciu części (ja miałam przyjemność przeczytać cz. II „ Początek: Duch Lasu”, III „Początek: Wilcza skóra” oraz VI „ Początek: Złota Góra”). Do czytania drugiej części nie potrzeba znać pierwszej, ponieważ „Duch Lasu” jest pierwszą z trzech książek sagi pt. „Początek”. Głównym bohaterem powieści, jak można domyślić się po tytule, jest Vodimor. Poznajemy go jako zwykłego wiejskiego chłopca, który zaczyna pobierać lekcje sztuki walki. Podczas intensywnych treningów i pobytu u mistrza zżywa się z nim. Zaprzyjaźnia się także z parobkiem z pobliskiej miejscowości. Pewnego dnia jego mistrz – Gajcy - znika, a Vodimor wyrusza w celu jego odnalezienia. Po drodze odkrywa dużo zaskakujących tajemnic oraz nawiązuje wiele nietuzinkowych przyjaźni, np. z Duchem Lasu, Palutkiem- darwalem, rdzennym mieszkańcem lasu, wodnikiem Witkiem i nimfą Lilią oraz Stanisławem - pijaczyną, który pragnie się pozbyć nałogu alkoholowego. Cała ekipa zaczyna pomagać głównemu bohaterowi i tym samym doświadcza wielu przygód. Tym sposobem bohaterowie docierają do Kurszy, stolicy Goplan, gdzie Vodimor w celu uwolnienia Ducha Lasu z rąk króla Gustava (króla Goplan), bierze udział w turnieju rycerskim. W tej części pojawia się również wątek miłosny z Vodimorem i księżniczką Goplan w roli głównej. „Wilcza skóra” zaczyna się od tego, że Vodimor wraca z Kurszy do Szleszyna. W stronach rodzinnych napotykają go nowe trudności. Okazuje się, że władzę w Szleszynie objął nowy burmistrz, który jest popierany przez króla Gustava. Dowiaduje się, że Goplanie planują przejąć pobliskie ziemie i lasy. Chcą wykorzystać zasoby naturalne, a mieszkańców lasów zamienić na niewolników. Bohater nie zgadza się na te działania i z całych sił próbuje uniemożliwić Goplanom zdobycie tego, czego pragną. Wraz z przyjaciółmi tworzy oddziały mające za zadanie bronić lasów. W części czwartej, ostatniej, którą przeczytałam i chyba mojej faworytce, główny bohater ze Stanisławem i dwójką nietypowych znajomych znajduje się w Złotej Górze - państwie, które Goplanie chcą napaść. Vodimor wciąż poszukuje zaginionego Gajcego, ale teraz do jego listy poszukiwanych dołącza jego siostra bliźniaczka. Postacie dostają dwa zadania. Pierwsze zdanie polega na ujeżdżeniu dzikiego stada koni, których nikt nie był w stanie nawet osiodłać. W drugim zadaniu chodzi o to, aby pomóc księżniczce, córce króla Teodora, w powrocie do zdrowia. W wykonaniu obu zadań przeszkadzają im mroczne siły. W tej części autor przedstawia legendę miasta, które w swoim herbie posiada białego konia. W sadze można się doszukać dużo interesujących motywów, np. miłości, młodości, buntu, władzy. Mi najbardziej spodobały się elementy fantastyczne, które wywołały u mnie zainteresowanie tym gatunkiem powieści. Byłam zaskoczona, ponieważ nigdy nie słyszałam o takich postaciach jak np. Drwale. Te same uczucia towarzyszyły mi, gdy poznałam Rydzyka i Konika, którzy zostali sprowadzeni do małych rozmiarów. Innym zaskakującym rozwiązaniem było użycie przez Vodimora święconej wody w celu, który możecie sami poznać, czytając powieść. Pierwszy raz usłyszałam również taką koncepcję legendy o powstaniu Konina. Akcja utworów czasami rozwijała się dynamicznie, a czasami wydawało mi się, że powoli i wtedy czytanie utworów wydawało się trochę nużące. W wypowiedziach bohaterów można zauważyć styl potoczny, co bardzo ułatwia czytanie. Okładki książek są ciekawe, chociaż nie podoba mi się, jak zastał na nich przedstawiony Vodimor. Według mnie dają mylne wyobrażenie o bohaterze. Książki przypadły mi do gustu i sprawiły dużo przyjemności. Są one skierowane raczej do młodszych czytelników, ale starszym także mogą się spodobać.

Ocena: 9 punktów Kaja Biskupska

Autor książek “ Opowieść o Vordimorze” dokładnie: część II Początek: “Duch Lasu”, część III Początek: “Wilcza Skóra” i część IV Początek: ”Złota Góra”, opisał historię młodego chłopaka, zwanego Vordimorem, który w połączeniu ze światem fantastycznym, zagadkami, przyjaźnią i miłością daje łatwą, ciekawą książkę dla każdego. Akcja książek toczy się na przestrzeni kilku lat, dokładny czas nie jest znany, ale po charakterze i zachowaniu bohaterów można wnioskować, że są to zamierzchłe czasy. Fabuła rozgrywa się w kilku miejscowościach: Kolebki, Szleszyno aktualny Ślesin, Złota Góra, Krusza - dawna stolica Goplan. Książka “Duch Lasu” pokazuje, jak nastoletni wiejski chłopak zmienia się w młodego mężczyznę, który uczy się sztuk walki. Odznacza się przy tym opanowaniem i pracowitością. Vordimore próbuje odnaleźć swoją prawdziwą tożsamość i poznać okoliczne lasy wraz z ich mieszkańcami. W książce pojawia się wątek początku prawdziwej miłości i przyjaźni. Na uwagę zasługują opisy pojedynków. Z kolei “Wilcza Skóra” opowiada o walkach, ale nie takich, jakie sobie wyobrażamy - pełnych okrucieństwa, są to bitwy pełne oddania, braterstwa, wsparcia. Ta część jest otoczona również sporą tajemnicą, w którą zamieszani są mieszkańcy lasów. Ostatnia część sagi Początek “Złota Góra” opisuje atak na Złotą Górę, ale także tajemnice tego miasta. Pojawia się pytanie, czy bohaterowie mogą znajdować się w niebezpieczeństwie. Ciekawe jest to, że mimo łączącej te książki fabuły, można czytać je oddzielnie jako odrębne historie. Rozdziały książek są ułożone chronologicznie, każdy z nich posiada własną nazwę.
Tematu książek nie można określić jednoznacznie, opisuje on zarówno prawdziwą przyjaźń, z której można czerpać ogromny przykład, miłość połączoną z rozterkami młodych ludzi, oddanie, odwagę, którą wykazują się bohaterowie, na przykład w ostatniej części sagi podczas obrony Złotej Góry, ale także w innych walkach. Pojawiają się również tajemnice, które swoją zawiłością zachęcają do czytania. W sadze przedstawiony jest obraz rzeczywisty, na przykład rodziny mieszkającej na wsi, prawdziwe przedstawienie pór roku, ale również znajdują się w niej elementy fantastyki, między innymi mieszkańcy lasów i siły nadprzyrodzone wpływające na rozwikłanie zagadek. Język książek jest prosty, ułatwiający czytanie, jednak pojawiają się elementy gwary ochweśnickiej, dawniej używanej właśnie w Szleszynie i okolicach, które oczywiście są przetłumaczone. Takie fragmenty dodają charakteru historycznego i społecznego. Okładki książek również zachęcają do czytania, są one raczej mroczne i mają dość tajemniczy klimat, nawiązują do tytułów odpowiednich części. Brak ilustracji nie przeszkadza w czytaniu, a nawet pomaga skupić się wyłącznie na fabule historii. W mojej opinii książki pana Macieja Sobczaka stanowią ciekawe połączenie świata fantastycznego z realistycznym. Na pewno spodobają się ludziom młodym lubiącym fantastykę, walki rozgrywające się pomiędzy bohaterami, miłosne wątki, ale także chętnie przeczytają je osoby starsze, które mogą poznać spojrzenie na świat młodego mężczyzny wykazującego się odwagą i lojalnością wobec swoich przyjaciół. „Opowieść o Vodimorze” przenosi czytelnika do odległego, fantastycznego świata, ale jednak z ludzkimi prawdziwymi problemami. Jako młoda dziewczyna mogę z pełną odpowiedzialnością stwierdzić, że książki „Opowieść o Vordimorze” dokładnie: część II Początek: „Duch Lasu”, część III Początek: „Wilcza Skóra” i część IV Początek: „Złota Góra”, pomagają zapomnieć o tym, co dzieje się dookoła nas.

Ocena: 8 punktów Aniela Żabierek

“Opowieść o Vodimorze” to seria książek, która dzieli się na pięć części pt. „Początek”. Ja przeczytałam trzy z nich: Część II „Duch Lasu”, Część III „Wilcza Skóra” oraz Część IV „Złota Góra”. Książki te należą do gatunku fantasy. Autorem tej sagi jest Maciej Sobczak. Książki zostały wydrukowane w wydawnictwie Poligraf. Akcja powieści toczy się na terenie Ślesina oraz niedaleko położonych od niego miejscowościach. Ślesin leży bardzo blisko Konina, w którym mieszkam, poza tym w Ślesinie mieszkała moja prababcia i wychowywał się mój dziadek, dlatego czytanie tej opowieści sprawiło mi jeszcze większą przyjemność. Po tytule można domyślić się, o kim jest ta opowieść - o Vodimorze. Jednak na początku był on zwykłym chłopcem, którego zwano Dario. Jest to historia młodego człowieka, który stał się mistrzem sztuk walki oraz dowiedział się, kim tak naprawdę jest. Jednak jego droga, która doprowadziła go do poznania prawdy, była bardzo długa i nie brakowało w niej przygód. Były sytuacje, w których Vodimor był w niebezpieczeństwie, ale były też te dobre chwile, w których poznał swoich przyjaciół oraz bliskie mu osoby, m. in. Nimfę, Wodnika, Stanisława, Gajacego, Palutka - darwala czy Ducha Lasu. Oczywiście poznał wiele innych postaci - tych, którzy żyli z nim w zgodzie i tych, którzy uważali go za wroga. W każdej z tych książek działo się co innego, było to nieprzewidywalne. Czytając część IV, przez ponad pół książki miałam dreszcze. Mimo, że wiem, że niektóre osoby były postaciami fantastycznymi, to i tak wzbudzały emocje. Bardzo lubię czytać książki i czytam ich naprawdę dużo, ale te szczególnie mnie zaciekawiły i wzbudziły u mnie wiele różnych uczuć. Myślę, że to dzięki temu, że akcja toczy się na terenach, które są mi bardzo bliskie oraz które znam bardzo dobrze. Właśnie dlatego lepiej mi było sobie wyobrazić miejsce, w którym akurat znajdował się główny bohater bądź inne postacie. Uważam, że problematyka, która została poruszona, również jest bliska wielu z nas. Śmierć bliskich osób, miłość, zazdrość, manipulacje, te wszystkie problemy i uczucia istnieją w naszym życiu, tylko że może nie zwracamy na nie aż takiej uwagi. Natomiast w “Opowieści o Vodimorze” są one poruszane i bardzo dobrze rozwiązywane czy zwalczane. Jak to w większości książkach bywa, dobro wygrywa ze złem, tym razem, też tak było. Lecz wydaje mi się, że gdy więcej czytamy o takich bohaterach, jakim jest Vodimor - odważny, waleczny a zarazem skromny, pomocny, nie myśli tylko o sobie, ale i o innych, pokazuje nam, jacy powinniśmy być na co dzień. W czasach, w których żyjemy, jest to bardzo potrzebne. Coraz więcej ludzi, staje się egoistami, są nieczuli i gdy komuś dzieje się coś złego, przechodzą obojętnie. Osobiście po przeczytaniu tych książek mogę powiedzieć, że poczułam, jacy powinniśmy być w stosunku do innych. Uważam, że warto przeczytać “Opowieść o Vodimorze”, jest to ciekawa seria książek, które mówią o walce dobra ze złem. Język, jakim zostały napisane książki, jest taki, którego używamy w codziennym życiu, dlatego przeczytanie ich nie powinno sprawić kłopotu. Uważam, że czyta się je lekko i przyjemnie. Nawet, jeśli ktoś nie lubi czytać książek, to myślę, że po przeczytaniu tych dzieł autorstwa Macieja Sobczaka, zmieni zdanie.

Ocena: 7 punktów Julia Matusiak

Uważam, że warto przeczytać utwory literackie pod tytułem “Opowieść o Vodimorze cz. II- Początek: Duch Lasu”, “Opowieść o Vodimorze cz. III- Początek: Wilcza Skóra” oraz “Opowieść o Vodimorze cz. IV- Początek: Złota Góra” autorstwa Macieja Sobczaka. Książki opisują, tak jak wskazują tytuły, przygody Vodimora. Całość dzieje się na terenach od Lichenia po Konin. Bohater tytułowy to Dario. Mieszka on razem z rodziną, lecz po pewnym czasie zostaje zabrany do pracy przez Gajcego. Jednak, gdy pracodawcy przez dłuższy czas nie ma, chłopak decyduje się go odnaleźć. Podczas wyprawy spotyka Stanisława z Rudaw, który ma problem z alkoholem, darwala Palutka, wodnika Witka, oraz nimfę Lilię. Razem z nimi szuka zaginionego Gajcego. Broni i walczy za lasy oraz Złotą Górę. Problematyką utworu jest miłość, przyjaźń i chęć odnalezienia prawdy o sobie. Utwory bardzo mnie zainteresowały. Duża ilość przygód nie pozwala czytelnikowi się nudzić. Występujące punkty kulminacyjne, za każdym razem bardzo mnie zaskakiwały. Kiedy akcja jednej książki kończyła się, aż chciało się zaczynać następną, aby dowiedzieć się co działo się dalej. Niektóre sytuacje wywoływały u mnie radość, śmiech, zaskoczenie, a nawet wzruszenie. Występowały elementy fantastyczne, takie jak wodnik, nimfa, czy złe demoniczne moce. Bardzo podobał mi się styl pisania autora. Był dobrze dostosowany do książki i toczącej się akcji. Okładka bardzo przypadła mi do gustu. Nie była ona zbyt chaotyczna oraz nie miała dużej ilości kolorów, przez co była miła dla oka. Na samym końcu chciałabym bardzo polecić te książki i każdego zachęcić do ich przeczytania.

Ocena: 6 punktów Dominika Bączkiewicz 1c

Autorem książek pt. Opowieść o Vodimorze: cz. II - Początek: Duch Lasu, cz. III - Początek: Wilcza Skóra, i cz. IV - Początek: Złota Góra jest Maciej Sobczak. Zostały one wydane w wydawnictwie: „Poligraf” w latach 2017 -2020. Cykl książek opowiada o przygodach niejakiego Vodimora, który z prostego wiejskiego chłopca staje się mistrzem sztuk walki. Oprócz nabytych na morderczych treningach umiejętności odkrywa w sobie również te nadprzyrodzone. Opowieść jest osadzona w niesprecyzowanych zamierzchłych czasach. Tym razem śledzimy w niej zmagania młodego wojownika z najeźdźcą próbującym podporządkować sobie dziewicze lasy wraz z ich mieszkańcami. W tle zaobserwować można poszukiwanie tożsamości przez głównego bohatera, historię przyjaźni, miłości oraz atrakcyjnie przedstawione walki i pojedynki. Wszystko to zostało okraszone szczyptą humoru i ironią polityczną. Według mnie książka jest interesująca dla osób, które lubią szczegółowe opisy oraz książki fantastyczno-przygodowe. Sądzę, że książkę można polecić innym.

Ocena: 6 punktów Eryk Lewandowski kl. 1d

Autorem cyklu książek pt. „Opowieść o Vodimorze” jest Maciej Sobczak. Historia, którą autor opisał, dotyczy tajemniczego Vodimora, który mieszkał na wsi i z prostego chłopca stał się mężczyzną, który jest mistrzem sztuk walki. Oprócz umiejętności, które nabywa na okrutnych treningach, odkrywa w sobie również nadprzyrodzone moce. Opowieść dzieje się w dawnych niesprecyzowanych czasach, w mieście Ślesin, które dawniej występowało pod nazwą Szleszyno. W książkach opisane są różne sytuacje. Pokazuje ona ważne wartości, takie jak przyjaźń, miłość, nadzieje oraz braterstwo. „Duch lasu” to druga część serii „Opowieści o Vodimorze”. W tej części śledzimy zmagania mistrza sztuk walki z najeźdźcą próbującym przyporządkować sobie dziewiczy las. Zaś „Wilcza Skóra” to trzecia z kolei książka, która opowiada o pojedynkach i rodzącej się miłości. Czwarta część „Złota Góra” mówi nam o Złotej Górze czyli mieście – państwie, które stanęło w niebezpieczeństwie. Według mnie książki zasługują na uwagę, wartka akcja oraz problemy, jakie poruszają, mobilizują do czytania bez żadnej przerwy.

Ocena: 6 punktów Hanna Kostrzewa 1c

Książka ,,Opowieść o Vodimirze. Część II Początek : Duch Lasu” została napisana przez Macieja Sobczaka i wydana przez Wydawnictwo Poligraf. Książka opowiada o chłopcu Dario, co dostał się na nauki do Gajcego. Jego mistrz zostawił list, po czym odszedł i nie wrócił. Dario wyruszył w podróż, bo chciał odnaleźć swojego nauczyciela i tak rozpoczęła się jego historia, pełna niebezpieczeństw i tajemnic. Najbardziej poruszającym tematem była tajemnica, gdzie był Gajcy i po co poszedł. Wywarło to na mnie ogromne poczucie ciekawości i radości. Wydarzenia rozgrywały się w dawnych czasach, kiedy wierzono jeszcze w zabobony. Istniały tam nierealne stworzenia, takie jak Darwale. Akcja w tym utworze zaczynała się powoli, ale szybko się rozkręciła. Dariowi przytrafiało się coraz więcej przygód, które czasami były straszne. Książka była pisana stylem dzisiejszym, ale znajdowały się w niej stare słowa i gwara, którą posługiwał się np. Parobek Maciek. Na okładce widać dwie osoby i jastrzębia. Myślę, że jedną z nich jest Dario/Vodimir, który trzyma sokoła, a drugą Gajcy. Obaj są w lesie, gdzie dzieje się główna historia. Dominuje tu kolor ciemny. Jest to bardzo ciekawa książka z wciągającą fabułą. Może być z początku nudna, ale w miarę upływu czasu jest ciekawiej. Ten utwór jest godny polecenia i bardzo wciąga. Zachęcam wszystkich do przeczytania.

Ocena: 6 punktów Szymon Bąk 1C

Ostatnio przeczytałem bardzo interesującą serię książek pod wspólnym tytułem ,,Opowieść o Vodimorze: Początek”. Ta seria książek została napisana przez Macieja Sobczaka i wydana przez wydawnictwo Poligraf. Książka opowiada o chłopcu, który miał na imię Dario, jego historia zaczyna się niepozornie – poszedł na nauki u Gajcego, lecz któregoś dnia Gajcy poszedł po swoją córkę bez wiedzy głównego bohatera i zostawił po sobie list. Chłopiec poszedł go szukać i tak rozpoczęła się jego długa przygoda z przyjaciółmi, których zdobył po drodze, pełna niebezpieczeństw i tajemnic. Najbardziej poruszającym tematem było to, co rzeczywiście stało się z Gajcym, czy dotarł do celu podróży, czy znalazł córkę. Akcja książki dzieje się w czasach średniowiecza, kiedy władca Kruszy postanawia powiększyć teren swojego królestwa. Istniały tam nierealne stworzenia, takie jak Darwale czy Turowie. Akcja tego utworu z początku może być nudna, ale z czasem staje się coraz bardziej ciekawa. Na swojej drodze Dario napotkał wiele problemów i ostatecznie zamiast iść prosto do miejsca, gdzie poszedł Gajcy, musiał ratować swoich przyjaciół i pomagać mieszkańcom okolicznych wiosek. W tej książce pojawiała się gwara, ale tekst napisany jest stylem współczesnym. Na okładkach tych książek dominuje zwykle ciemny kolor i można tam zobaczyć zarys czegoś bądź kogoś. Według mnie jest to bardzo ciekawa seria książek z wciągającą fabułą. Te utwory są godne polecenia. Zachęcam wszystkich do przeczytania.

Ocena: 6 punktów Tomasz Skitek 1c

Zdjęcia